Δεν ξέρω τι έχω πάθει. Ειλικρινά. Δε με αναγνωρίζω πλέον. Δεν ξέρω τι θέλω, δεν ξέρω τι να κάνω. Δε~ν ήμουν έτσι εγώ. Άλλαξα πολύ. Άλλαξα πολύ, πριν 3 χρόνια και μετά ξανάλλαξα περισσότερο, πριν 8 περίπου μήνες. Εξαιτίας εκείνου. Εξαιτίας και εκείνου. Συνειδητοποίησα μερικά πράγματα, πειραματίστηκα και σκέφτηκα πολλά. Και τελικά νομίζω κι ελπίζω πως κατέληξα κάπου, αλλά μου φαίνεται σαν αδιέξοδο. Δεν θέλω να αλλάζω άλλο. Θέλω να παραμείνω έτσι, η Escapist που ξέρω.
Σκέφτομαι όλα αυτά που πέρασα τη σχολική χρονιά που τελειώνει σε λίγες ημέρες και δεν τα πιστεύω. Έμαθα τόσα πράγματα, πέρασα από τόσες φάσεις, γνώρισα τόσα άτομα, γέλασα και πέρασα καλά, έκλαψα, μελαγχόλησα, στενοχωρήθηκα, ωρίμασα, ερωτεύτηκα. Η διάθεσή μου, απ' την μια άκρη στην άλλη, ταλαντεύτηκε και ποτέ δεν έμεινε σταθερή. Και ούτε πιστεύω πως θα το κάνει.
Όμως, δεν έχω όρεξη για απολογισμό της χρονιάς που φεύγει γιατί είναι παρελθόν, και δε μπορώ να το σκέφτομαι γιατί δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει ποτέ. Ό,τι έγινε, έγινε, κακά τα ψέμματα. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Αυτό που θέλω να πω, πάντως, είναι ότι η ζωή μου όπως την ήξερα, άλλαξε. Σε αυτό βοήθησε κι εκείνος, που με απογοήτευσε. Αλλά και ο Φούτερ. Αχ, ο Φούτερ. Δεν πρόκειται να πω τίποτε άλλο γι' αυτόν, γιατί όλη η ανάρτηση θα είναι εκτός θέματος και πολύ μελό.
Αυτό που με άλλαξε, όμως, θετικά ήταν κάτι που έγινε την ημέρα των γεννεθλίων μου, 24 Οκτώβρη. Το ωραιότερο δώρο που μπορούσε να μου κάνει κάποιος. Η φίλη μου, Κ., με έπεισε να γίνω μέλος στο HarryWorld, το πλέον δεύτερο σπίτι μου. Εκεί γνώρισα ΤΑ άτομα. Δε μετανιώνω για τίποτα. Μόνο που μερικές φορές φάνηκα ψυχρή και απόμακρη. Αλλά, έτσι είμαι εγώ, και δε μπορώ ούτε και θέλω να αλλάξω. Με τον καιρό έκανα φίλους σε αυτό το φόρουμ, και όποιος πει ότι δεν είναι πραγματικοί φίλοι, ας έρθουν, εδώ θα είμαι να απαντήσω. Βοήθησε βέβαια και τούτο το μπλογκ, αφού με βοήθησε να εκφραστώ και να καταλάβω πόσο πολύ μοιάζω με κάποια άτομα από εκεί μέσα.
Εκεί, μοιράστηκα το όνειρο. Και έμμεσα, το έζησα. Ταξίδεψα στη Φινλανδία και στην Ιαπωνία με τις συναδέλφισες στην τρέλα. Πήγα στη Νέα Υόρκη και στο Παρίσι με τον μπαμπάκα μου και τον Διευθυντή μου. Μαγεύτηκα από την αυθεντικότητα κάποιων ανθρώπων και, ακόμη κι αν δεν έχουμε μιλήσει ώρες ολόκληρες, νοιώθω ότι τους ξέρω. Ξαφνιάστηκα που κατάλαβα ότι δεν είμαι η μόνη κλειστή και απαισιόδοξη. Αυτά τα άτομα...Μου έχουν δώσει τόσο θάρρος και κουράγιο που δεν μπορούσα να το βρω πουθενά. Με έκαναν να χαμογελάσω, να δακρίσω από χαρά και συγκίνηση, να πιστέψω έστω και για λίγο ότι κάτι αξίζω.
Έχω καταλάβει ότι η ζωή δεν θα τα φέρει ποτέ όπως τα θέλω. Με κάτι κακό κι ανάποδο όμως, θα φέρει και κάτι καλό κι όμορφο, που ακόμη κι αν δεν κρατήσει για πολύ, θα μείνει ως ανάμνηση και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Έτσι κι εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη χρονιά. Με όλα τα όμορφα και τα άσχημα που πέρασαν. Και κυρίως, ποτέ δεν θα ξεχάσω εσάς, γλυκά μου μαγικά πλάσματα. Κανέναν σας. Suki da yo.
Heippa, rakkailleni. Θα τα πούμε. Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε όσο περισσότερο μπορείτε.
14 σχόλια:
ποια εισαι και γιατι γραφεις αυτα που νιωθω για το HarryWorld? :P
Kirous, εσύ ποια είσαι που νοιώθεις αυτά που εγώ γράφω για το HarryWorld; :what?: :P:
Ποιες είστε και γιατί γράφετε αυτά που νιώθω εγώ για το HW? :P:
Κι εμείς σ' αγαπάμε μικρό <3
Timotei, ποτέ δε μου άρεσε η κολοκυθιά. Δε γίνεται να νοιώθουμε όλοι το ίδιο για το HarryWorld; :P:
<3<3<3
Ναι, κι εγώ το ίδιο νιώθω για το HarryWorld.
Ρε συ... σου 'χω πει ποτέ ότι σε λατρεύω; Γιατί παρ'όλο που δεν έχουμε μιλήσει πολύ, ξέρω πόσα κοινά έχουμε! Το καταλαβαίνω απο τις συζητήσεις που έχουμε κάνει και απο τις αναρτήσεις σου!
Να ξέρεις ότι οι αλλαγές του χαρακτήρα μας είναι αναπόφευκτες. Τώρα διαμορφώνουμε άποψη και χαρακτήρα!
Αγάπα τον εαυτό σου... γιατί στο κάτω κάτω, κάτι ξέρουμε κι εμείς που σ'αγαπάμε! :Ρ
Φιλάκια! <3
Weird fairy, νομίζω τελικά ότι αν αρχίσεις και βλέπεις το HarryWorld σοβαρά, δεν πρόκειται να μην το αγαπήσεις.
Ναι αλλά τόσες πολλές αλλαγές; Δεν αντέχω. Τ_Τ
Κι εγώ σε λατρεύω. Δεν έχω γνωρίσει άλλο άτομο με τόσα κοινά μαζί μου. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, τα υπόλοιπα περιτεύουν.
Φιλιά. <3<3<3
harryworld feels like home:D
Καλά εσένα σε συμπάθησα απ' την πρώτη στιγμή, στο έχω ξαναπεί... :Ρ δεν το αλλάζουμε αυτό το φόρουμ με τίποτα!
Sinner, με τίποτα όμως.-
Φιλιά. <3
Κι εγώ τα ίδια νιώθω. Δεν είπα κάτι καινούριο έτσι. Αν και δεν έχουμε μιλήσει πολύ μέσα από τις αναρτήσεις σου έχω βρει κι εγώ πολλά κοινά. Και μην ανησυχείς για τις αλλαγές. Σε αυτή την ηλικία είναι συνηθισμένες.:Ρ
Φιλάκια!:D
Black Pearl, έχεις δίκιο. Έχουμε αρκετά κοινά. Και πιστεύω πως είσαι άτομο που αξίζει να γνωρίσει κάποιος.
Φιλιά. <3
Όλοι νιώθουμε το ΧΓ σπίτι μας λαβ. :) Ξέρεις ότι σε συμπαθώ παρόλο που δε μιλάμε πολύ :/ Αλλά σε συμπαθώ, να το ξέρεις. Φιλάκια <3
Creepy Dreamer, αμοιβαία τα αισθήματα. :heart:
Φιλιά. <3
Το HW είναι το δεύτερο σπίτι μας!<33
Πραγματικα νομιζω οτι ολοι έχουμε γνωρισει πολύ ξεχωριστα άτομα εκεί μέσα.:)
(Η Fleur258 ειμαι.:P )
Fleur, ξέρω ποια είσαι. ^__^
Φαίνεται ότι μόνο υπέροχα άτομα είναι σε αυτό το φόρουμ. <3
Φιλιά. ^__^
Δημοσίευση σχολίου